Witajcie :))))
Nie ma już Czesława Niemena, nie ma Tadeusza Kubiaka, ale został wiersz i została piosenka. Jest też moje miasto, mój Zamość, który, wyżej wspomniany autor, uwiecznił w swoim wierszu
" Kwiaty ojczyste ".
Muzykę do tego wiersza skomponował Czesław Niemen.
W tym roku mija 20 lat od wpisania starego miasta w Zamościu na listę światowego dziedzictwa kultury i przyrody UNESCO ( 1992 ), jako przykład renesansowej zabudowy miejskiej.
Zapraszam do wysłuchania piosenki w trakcie czytania mojego posta :)))
( DZIĘKI
O L G O , JESTEŚ WIELKA!!!!!!)
♥
Uwielbiam dziewanny. Jestem nimi zauroczona od zawsze.
Kiedy zagospodarowywaliśmy ogród na wsi, chodziliśmy na wyprawy po dziewanny.
Wykopywałam nożem małe roślinki i sadziłam je na naszej działce. Robiłam tak przez dwa lata.
Pozwalałam im rozsiewać się jak chciały, gdzie chciały i kiedy chciały :)))
Dzisiaj mam własne dziewanny. Tak się rozpanoszyły ;) że muszę kontrolować ich ilość.
Oto nasz własny:))) dziewannowy klombik
To tyle, jeśli chodzi o mój lokalny patriotyzm : ))))
Jeśli zaś chodzi o poduszkę z różanych kwadratów, to rzecz miała się następująco:
Tym razem postanowiłam połączyć kwadraty w całość poduszkową za pomocą półsłupków
Najpierw cztery paski po cztery kwadraty w każdym,
co potem, to same widzicie : )))))
no i całość
Potem zabrałam się za tył poduszki, na środku którego zafundowałam sobie dość pokaźnych rozmiarów różę.
Tak wygląda już pozszywana poduszka : z przodu
z tyłu
i na swoim, od wczoraj, stałym miejscu.
Została już na wsi. Miał być prezent, to jest :)))
Dziewanny złote pod Zamościem :))))
I to już koniec mojej opowieści o dziewanna, Zamościu i poduszce :)
Witam nowe obserwatorki :)))
Dziękuję za cudowne słowa pod poprzednim postem :)
Pozdrawiam Was najserdeczniej i do następnego razu :))))